Po sjellim në vëmendje të lexuesve, një editorial të gazetës “DAJTI” të shkruar në vitin 1925 nga H. Ibrahim Dalliu, për zgjedhjet e mbajtura për në Kongresin e Dytë të Xhamisë, ku morën pjesë delegatë të zgjedhur nga të gjitha qytetet dhe krahinat shqiptare. Në këtë kongres u morën vendime të rëndësishme mbi funksionimin e rregullt administrativ të KMSH-së, si dhe për forcimin e punës dhe lidhjet e ngushta më pas me besimtarët. Ajo çka të bën përshtypje është shqetësimi njerëzor e intelektual që Hafiz Dalliu përcjell ndaj mbarëvajtjes së procesit, duke luftuar fort qe që prej këtyre zgjedhjeve të dilnin njerëzit më të mirë për detyrën që do të përmbushnin. Hafizi i këshillon besimtarët të zgjedhin përfaqësuesit më të mirë, për nga morali dhe dituria e tyre, gjë që shihet si kusht themelor për mbarëvajtjen e Komunitetit Musliman. Moskryerjen e duhur të zgjedhjeve, mospërfaqësimin e duhur të kandidatëve në kongres, Dalliu e shikon si tradhëti ndaj Zotit dhe Pejgamberit nga njëra anë si dhe ndaj atdheut nga ana tjetër, për shkak të rëndësisë së këtij institucioni.
Eshtë interesante të vërehet kujdesi që është treguar gjatë procesit të këtyre zgjedhjeve. Që në ditën e parë të Kongresit u kontrolluan me kujdes mandatet dhe rregullsia e zgjedhjeve të kandidatëve. Sipas të dhënave të procesverbaleve zgjedhjet e këshillave të xhamive janë bërë në çdo katund dhe qytet të Shqipërisë me përpikërinë më të madhe. Interesant është botimi për disa numra rresht edhe i procesverbaleve të mbledhjeve të tyre në faqet e gazetës “DAJTI”, e cila mund të themi se u bë një referencë për transparencën e atij procesi.
Nuk mund të mos vërejmë këtu kontrastin e gjithë kësaj me atë çfarë ndodh sot në Komunitetin Musliman, ku zgjedhjet, megjithëse janë një detyrim themelor në statut, as që organizohen fare, dhe mandatet në Këshillin e Përgjithshëm përcaktohen sipas dëshirave të Kryesisë dhe orekseve të gylenistëve që e kontrollojnë atë. Kjo tregon për regresin e jashtëzakonshëm që ka pësuar ky komunitet 90 vjet më vonë, megjithë faktin se sot zotërojmë mundësi më të mëdha teknike për të organizuar zgjdhje të mira. Gjithçka tregon për mungesën e vullnetit për t’i dhënë legjitimitet këtij institucioni, duke bërë që ai të vijojë të mbetet peng i interesave të një grupi të vogël njerëzish, të kavardisur me interesat banale të klasës politike shqiptare.
Duke mos qenë i zgjedhur nga besimtarët, ky komunitet nuk ka legjitimitetin e duhur për të përfaqësuar bashkësinë e vet. Për këtë arsye, po kaq ilegjitime mbeten edhe vendimet arbitrare enveriste të ndërmarra ndaj drejtuesve të Xhamisë së Medresesë, të cilët, ndryshe prej burokratëve anonimë në KMSH, gëzojnë mbështetjen dhe përkrahjen e të gjithë besimtarëve të kësaj xhamie. Gjithçka po zhvillohet në Xhaminë e Medresesë, tregon se KMSH-ja, e pushtuar tashmë prej Fondacionit turk SEMA dhe grupit gylenist që ai përfaqëson, ka vendosur që jo vetëm të mos përfaqësojë aspak besimtarët, por edhe të hyjë në konflikt me ta, duke u përzënë imamët e duke u imponuar vendime të padëshiruara. Nga kjo situatë, ftojmë drejtuesit e këtij institucioni, të reflektojnë për situatën e rëndë ku po i shtyjnë marrëdhëniet e tyre me besimtarët, dhe të ndjekin shembullin e traditave të shkëlqyera që themeluesit e tij na kanë lënë. Ne kemi shumë se çfarë të mësojmë prej atyre njerëzve që hodhën themelet e këtij institucioni, që sot po shpërfytyrohet krejtësisht. Modelet janë aty. Mbetet vetëm vullnet që gjërat të shkojnë drejt normalizimit.
EDITORIAL
Ibrahim Dalliu
Sikundër e patëm shkruë në numrin e kaluem sod fillojnë zgjedhjet e xhemati Islamijes, e mbarojnë në pesë të Qershurit, ku në pesmëdhetë t’ati mueji hapet kongresi në kryeqytet, i cili ka për detyrë (për veç kontrollimit të veprimeve dy vjeçare) me rizgjedh (në qoftë nevoja) edhe kryetarin e antarët e këshillit të naltë të sheriatit.
Duë t’i urojë vllaznit t’onë për kta zgjedhje të cilat po bahen me lirië e qetësië të plotë nën hijen e flamurit të Qeveriës Republikane. Sa do që shtet i ynë nuk asht i mështetun në ndonji fe zyrtare por si mbas nenit të posaçëm të statutit, Qeverija, tri fenat që gjinden në Shqipni i nderon; jo vetëm se i nderon, por edhe me sa mundet ju ndihmon: prandaj si në të gjitha punët shtetnore, ashtu edhe në pikpamje fetare, komb’ i ynë asht fort i lumtun.
Dihet se feëja asht nji nga ndjenjat naturale të njerzisë, për ket shkak si kur doherë edhe sod, s’ka as nji komb në faqe të dheut që t’jetë pa fe; na shqiptarët si gjithmon ashtu edhe ndashti jemi fetarë të fortë; me kte lavdërohemi përballë të ç’do kombi, por për m’u mbajtë e m’u forcue feja, si lypset, e me i dhanë fëmijëve edhe nipavet t’onë nji edukatë fetare të kullutë, duhet të kujdesohemi për së tepri në zgjedhjen e delegatve, të cilët do të ngarkojnë atë barrë të randë e tepër të shêjtë. Poh, sikundër thotë Perëndija me madhni të Vet në Kurani qerijm: Pa dyshim All-llahu ju urdhënon juve që t’ja epni punën në dorë t’ati që asht i zot’ i asajë pune.
Pra o vllazën Muhammedan! Vëxhgoni me dërguë si delegat n’at kongres, njerëz tepër të dishëm e të ndershëm, se për ndryshe do të tradhtoni Zotin e pejgamberin edhe atdheun i cili nuk përmbahet vetëm se tu i dhanë biëvet të tij nji edukatë fetare e komtare; (terbijei dinije ve mil-lije) të cilën punë ka me e siguruë ai kongres.
Gazeta “DAJTI”, nr. 78, Tiranë e enjte 21 maj 1925
Comments
Po ai procesverbali siper cfare eshte aty, qe e keni vene? per zgjedhjet e bera atehere…
Fotoja e dyte eshte kopje e nje prej procesverbaleve te bera per kete kongres, ku Keshilli i nje katundi, Podgorije, vertetojne emrin e kryetarit te keshillit te xhamise se atij fshati, si dhe emrat e anetareve te tjere te zgjedhur. Procesverbali thote se keta persona jane zgjedhur me votat e te gjithe fshatit.
shume frymezues ky editorial dhe kjo trashegimi e jona, e cila do ishte shembull jo vetem per KMSH por dhe per qeverine tone. Allahu e bekofte ate brez njerezish qe i kane dhene aq shume Islamit shqiptar, edhe pse te perballur me aq veshtiresi e mangesi ne ate kohe. Allahu i udhezofte lideret tane, e ne mos u udhezofshin, i zevendesofte me lidere te hajrit inshallah.
Shembuj te tille, duhet te jene frymezim ne rradhe te pare per vete blogun, administratoret, shkruesit e shpeshte dhe lexuesit. Zoti na ruajte nga shijet, idete dhe mesimet qe do nxirrte lexuesi i ketyre debateve pas 90 vjetesh. Kuptohet, gjithmone nqs do te kete lexues
Me lejo te te ve ne dukje se nje nga gjerat qe shpresoj qe lexuesi i ardhshem do mund te nxirrte nga keto debate eshte dija dhe memoria mbi cfare sfidash dhe shqetesimesh, mbi cfare pyetjesh dhe dilemash shqetesonin nje pjese te myslimaneve te kesaj nahije. Si fillim nuk eshte keq. Komenti yt me duket i paperfunduar duke qene se nuk ke sqaruar se ne c’menyre blogu dhe administratoret duhet te mesojne nga ky shembull. Me lejo te te ve ne dukje qe ne nuk organizojme zgjedhje, nuk kemi ne dore kryesi apo KMSH por po perpiqemi te krijojme nje hapsire ku zerat e kesaj bashkesie, perfshi te atyre qe na atakojne apo na vene ne dyshim ortodoksine fetare, te degjohen.
ke te drejte, nga shpejtesia e reply dhe shkrimi me celular, nuk ka dale ideja ime se cfare mund te mesojme nga rileximi i “Zani i nalte”, “Njeriu” etj. Ajo qe mund te mesojme eshte gjeresia e fjales dhe e mendimit, gjithperfshirja, mos fyerja etj. Mjafton ti lexosh paralel komentin qe i paraprin shkrimit dhe shkrimin e te nderuarit Ibrahim Dalliu, dhe te kuptosh se ne cfare fushash ndajne vlera te ndryshme. Aq me teper,qe vete blogu revokon nje prej organeve me ne ze te atyre viteve, besoj qe ketij blogu me shume se te tjereve i takon ti perngjaje ne forme dhe permbajtje
Nese kerkojme etiken deri ne fund Ton, eshte e nevojshme qe akuzat ti sqarosh deri ne fund. Nese mendon se ka dallime ne etike midis shkrimit te H. Ibrahi Dalliut dhe komentit te E-zanit, je i lutur te na tregosh se ku jane ato. Nese shprehesh se dallimi qendron tek mosfyerja, je i obliguar te tregosh se ne cfare rrjeshti apo germe, shkrimi i mesiperm ka fyer ndokend, dhe perderisa une, si dhe shume te tjere ketu, nuk shohin kurrfare fyerje, kam pershtypjen se duhet te na riperkufizosh se cfare do te thote fyerje per ty. Perndryshe prononcime te tilla te herepashershme qe shprehin pakenaqesira te papercaktuara, mbeten te jene vetem ushtrim verbal cinizmi. Atehere behet e kote biseda per gjeresine e fjales dhe mendimit.
Ne lidhje me “dallimet” ne vlera qe ti veren midis nesh dhe Dalliut, sa per ilustrim, te sugjeroj t’i referohesh librit te tij “Patriotizmi ne Tirane”, per te pare sesi shprehet Dalliu ndaj drejtuesve te fese si psh. Musa Qazimi. Te siguroj qe gjuha jone eshte shume here me e rezervuar. Por kjo nuk e ben aspak fyes dhe pa etike Dalliun. Perkundrazi, eshte detyra e intelektualit te godase problemet me force dhe Dalliu e ka bere mjaft mire kete, madje edhe kur i ka thumbuar ne menyre djegese me humor. Te adresoj gjithashtu tek poema “Grenxat e kuqe te Tiranes”, per te njohur me nga afer forcen satirizuese te Dalliut. Ne disa vargje qe me vijne ne mend tani ai perdor shprehje te tilla si, “Prej Vore deri ne Kashar,/ Po bojme pushke me katunare”, – apo – “Mer Qosja me i qind kasape/ Duem dine e duem babe/ Shkune e ndyen n’Kerrabe” (me “dyerje”, ketu Dalli ka parasysh jashteqitjen). Ka edhe te tjera me terma shume me “problematike”, qe nuk po me kujtohen tani, por po e le me kaq perpara se te ndryshoh mendim per Dalliun. Si perfundim me rezulton se ne jemi shume me prane vizionit, rolit dhe modelit te tij, sesa profili qe kerkon ti.
Por, ajo qe eshte me e papranueshme ne kete rast, eshte fakti qe keshilla per gjithperfshirje vjen pikerisht nga ju qe jeni me pak gjithperfshires, e qe perkundrazi, na keni akuzuar ne menyre te perseritur pikerisht per shkak te gjithperfshirjes sone. Edhe ne rastin konkret, nderhyrja jote nuk ben gje tjeter vetem se deshmon distancim dhe perjashtim. Ju distancoheni nga fjalet tona, duke imponuar perkufizimin tuaj mbi fyerjen, si kusht bashkepunimi dhe perkrahjeje. Per me teper, diskutime te tilla i parashtroni, kur ne po reagojme ndaj akteve qe jane per te uleritur, sic jane ato qe po ben KMSH-ja. Mesa duket ju shqeteson me shume “teprimet” verbale ne reagimin tone ndaj zullumeve sesa vete zullumet. Pse jo, kjo eshte nje arsye bindese per te llogaritur vleren e ketij blogu. Fakti qe reagimet tuaja vijne ne kete blog, per me teper, deri ne kete nivel puritanizmi luksos, tregon se ketu ka nje ndryshim shume te madh nga cdo medium tjeter i muslimaneve ne kete vend. Kjo me jep motivim per te vijuar ne kete rruge.
Gjithsesi reagime te tilla gjeomilimetrike, me vizore e kompast ne dore per kapur cdo grimce “joetike” (qe gjithsesi rezulton vetem sipas kutit tuaj) nuk me duken aspak gjithperfshirese. Imponimi eshte dicka e kundert me tolenrancen qe kerkon gjithperfshirja. Ne menyre te perseritur, konstatoj veshtiresi per te pranuar e perballuar diversitetin.
Megjithate, kam aq pervoje sa ta kem te qarte qe pluraliteti eshte nje fat i paracaktuar i njerezve dhe kjo me ben te mos kem kurrfare iluzioni se mund te shpetojme nga krtitikat, apo edhe sulmet, deri edhe tek miqte tane. Eshte biologjikisht e pamundur, qe ky blog t’i kenaqe te gjithe, edhe sikur te jete perfekt. Per kete arsye mbetem ne respekt te mendimit tend, pa u luhatur aspak nga respekti per mendimin tim, por mbi te gjitha, duke respektuar me shume se te dyja, lirine qe kemi per te zgjedhur.
ibn Hazmi thote qe 2/3 e debateve vijne si rrezultat i mos renies dakort qe ne fillim per kuptimin e termave. Psh me termin “gjitheperfshirje” une kuptoj edhe prezencen e censures, ndersa blogu quan “gjitheperfshirese” edhe botimin e fyerjeve per Profetin saus. Si rrjedhoje perdorimi i ketij termi ne debatet tona, patjeter qe do sjelli keqkuptim.
Ose psh termi “fyerje”, une quaj fyerje, lejimin e postimit me pseudonime, si shprehje e shume afer asaj qe Allahu thote ne Kur’an “…kur takohen me ju, japin selam dhe ju buzeqeshin, ndersa kur ndahen ne vetmine e tyre grisin fytyrat nga mllefi…”, ndersa blogu e quan jo vetem normale postimin dhe replikat nga turli lloj pseudonimesh, po shkon deri aty sa ta quaje shkrimin me pseudonim nje terapi shume te mire per deformimet e karakterit?!?!?! Rrjedhimisht, perdormi i termit fyerje ne biseda, sjell peshtjellim dhe keqkuptim.
Ti kthehemi shkrimit te Ibrahim Dalliut, dhe prezantimit te ketij shkrimi me nje mini-prezantim/hyrje, e cila orienton qellimin e botimit te ketij shkrimi. Ky shkrim ne vetvete, ne varesi te hyrjes, mund te perdoret per qellime te ndryshme, psh te interesuarit per gjuhen shqipe, mund ta botojne duke i bere nje hyrje se si ka qene shkruar shqipja atehere dhe si eshte katandisur sot, ose psh ata qe enderrojne qe KMSH te kete shkelqimin e atyre viteve, mund ta botojne kete shkrim me nje hyrje te shkurter ku te kerkojne me qiri figura te tilla, qe ne momentin e nderrimit te lidershipit ne KMSH te ofrojne alternativa se kush do ta marre udheheqjen etj, etj.
Ne kete kuptim, duke qene se me pelqen shume parimi i fillimit te ndryshimit nga vetvetja, dhe gjithashtu duke qene se “e-zani” i ka goxha borxh moral “Zanit te Nalte”, mendova qe hyrja me e gjetur, per ribotime te kesaj plejade hoxhallaresh shqiptare, do te ishte : krahasoni ne forme dhe permbajtje “e-zanin” me ” Zanin e Nalte “.
Shpresa ime, qe “e-zani” ti perngjaje, dhe te kete te njejten jehone “Zani i Nalte” ka sot, eshte nje vleresim shume i madh per punen tuaj, pamvarsisht se vjen here si kritike, here si sugjerim dhe here here si replikim.
Nje mik qe te kritikon, eshte shume here me i shtrenjte se nje mik qe rri ne heshtje ( nuk flas per lakejte ), dhe ne kete kuptim, diten qe nuk do flas, do te jete dita qe ky blog do kete te njejtin vend tek une, ashtu si corbat online qe padashje klikojme.
ps.
Gys vllai, ne njihemi bashke qe prej kohes qe frekuentoje xhamine e Dines, dhe e kishe harram televizorin, keshtu qe mund te me drejtohesh me “ti”…..ky drejtimi me “ju” sikur krijon distance 🙂
Ton Vellai!
Sigurisht qe nuk mund te te drejtohem me ju, por, duke pare ngjashmeri midis mendimeve te tua me ato te Gerdit, mendova se ky duhet te jete edhe mendimi i tij dhe ju perfshiva te dyve ne pergjigjen time. Per kete te kerkoj ndjese edhe ty edhe Gerdit. Nuk kisha asnje paramendim ne kete perfshirje, por vetem per shkak te mendimeve te perbashketa, gje qe gjithsesi eshte gabim.
Ne lidhje me shqetesimet e tua, une nuk jam kundra, dhe sic thashe, i respektoj plotesisht verejtjet per gjykime te tjera ndaj censures dhe kritereve etike. Ne kete diskutim, ne shume raste edhe une mendoj si ty, dhe here pas here, matem t’i eleminoj nje pjese te postimeve, por shpesh i lejoj per shkak se nuk dua te behem “diktator” i blogut dhe prirem per t’u ofruar hapesire dhe liri te tjereve. Megjithate, nuk i qendroj me kembengulje kritereve te mija. Jam edhe vete ne dileme here pas here, dhe kjo mendoj se ekziston edhe tek administratoret e tjere, me sa kemi diskutuar.
Ajo qe me beri te nderhyj me siper, eshte njefare prirjeje qe verejta tek ty per te mos pranuar gjykimin tone mbi kete diskutim. Pra, mospranimi im ndaj teje, nuk ka te beje me gjykimet dhe kriteret e tua mbi etiken e blogut, por faktin e perceptuar prej meje, se ti nuk po pranon tonat. Ne kete pike, reagimi yt, mu duk refuzues ndaj punes tone, dhe per kete m’u desh te ndryhyj. Ndoshta jemi keqkuptuar, dhe, nese eshte keshtu, te kerkoj ndjese edhe per kete.
Nga ana tjeter, me siper ti shprehesh per fyerje, dhe mua mu duk sikur po na akuzoje ne. Nese e ke pasur per postimin e fjaleve te Dantes, atehere qenkemi keqkuptuar perseri. Me siper dukej sikur ti po thoje se ne si blog, si redaksi, shkrimet tona, permbajne fyerje. Per kete edhe nderhyra.
Ne lidhje me postimin e sjelle ketu nga Danteja, ky eshte nje diskutim tjeter. Ne e kemi lejuar, per te treguar se si kane folur per Profetin a.s. shkrimtare te permasave te tilla te rilindjes. Une e shoh me interes qe ne te dime se si eshte shprehur Danteja per Profetin a.s. dhe patjeter, qe askush nga ne nuk e ka lejuar postimin e atij shkrimi, thjesht si liri fjale. Patjeter qe gjithkush prej nesh trishtohet te degjoje fjale te tilla per Profetin a.s., por shpesh jemi te interesuar t’i degjojme, me qellim qe te dime e cfare mendon tjetri. Aq me teper kur tashme ky debat po merr permasa boterore dhe ceshtja eshte shtruar ne Kombet e Bashkuara, per te hequr Danten nga tekstet shkollore. Ka pasur prononcime edhe nga intelektuale shqiptare, si edhe nga KMSH-ja per kete gje, ndaj e gjykoj te nevojshme te dime objektin e ketij debati. Pra, ne nuk po lejojme te shahet Profeti a.s., por po lejojme qe informohemi per menyren sesi e kane bere kete te tjere, te cilet, per me teper, na akuzojne se nuk jemi tolerante ndaj feve te tjera. Per me teper kjo vlen kur debati eshte shume aktual, e sidomos per shkak te precedenteve te meparshem, si rasti i Hoxhe Krasniqit, qe u sulmua egersisht nga shtypi, per fjale shume here me te buta ndaj Nene Terezes.
Ne lidhje me kritikat, besoj nuk ka arsye per te mosbesuar qe jemi krejtesisht te hapur ndaj tyre. Personalisht e them pa asnje lloj medyshje qe e vleresoj ate qe me kritikon. E para, une jam vete kritik, dhe kjo do te thote qe e vleresoj kriticizmin dhe nuk kam perse mos t’a bej kur te tjeret ma bejne mua, per me teper kur, me ate timen, mendoj se cdo defekt qe kam eshte njerezor, dhe nuk mendoj se kam pasur raste te bej shkelje me kosto publike. E dyta, kritika na ndihmon, jo vetem te rivleresojme veten, por edhe te gjejme me shume mundesi per t’u sqaruar dhe per te avancuar argumentet. Se treti, jam krejtesisht komod ndaj kritikes, sepse nuk kam asnje angazhim politik apo ndonje mision konkret qe mund te demtohet prej saj. Nuk kam nder mend te marr ndonjehere ndonje rol udheheqes, keshtu qe nuk shoh kurrfare demi prej kritikes. Kjo me ben krejtesisht komod. Nga ana tjeter, jo vetem qe nuk e njoh veten per ekspert apo te pagabueshem (dhe te tille e konsideroj edhe kete blog), por as nuk besoj se mendimet e mija dhe te administratoreve te ketij blogu, duhet te behen reference perfundimtare per muslimanet. Perkundrazi, vleren e ketij blogu e shoh me shume tek debati, sepse, realisht besoj tek debati. Per me teper, po ta shohesh edhe ne nje plan pragmatist, debati terheq vemendjen dhe e ben blogun me atraktiv dhe me te lexueshem. Qe ne fillim, ne kemi pasur si ide qe kete faqe te mos e shnderrojme ne nje megafon monologjesh, por si nje tryeze ku rrihen mendime. Per kete arsye ne kemi botuar edhe shkrime (jo vetem postime, komente), qe nuk kane qene shume ne perputhje me bindjet tona.
Persa i perket pseudonimeve, une nuk e di sesi, ne nje faqe interneti, te detyrosh lexuesit te prezantojne emrin e tyre te vertete. Teknikisht nuk e shoh shume te mundshme. Por gjithsesi, ajeti per munafiket qe solle ti, nuk ka shume te beje me rastin konkret, sepse ne nuk kerkojme qe te tjeret te fshihen dhe te bejne hipokrizi. Kjo mund te ndodhe, por eshte ceshtje e sinqeritetit te gjithsecilit, gje qe mbetet ceshtje vullneti. Hipokrizia ne kete rast, nuk eshte ajo qe tjetri e ben me pseudonim ketu ne blog, por ajo qe ai ben jashte tij, por del perpara njerezve me fytyren qe deshiron te tregoje tek te tjeret, e cila konkretisht i bie te jete maska e vertete.
Ajo qe bejme ne, ne rastin konkret, eshte ofrimi i nje hapesire per t’u shprehur. Nese dikush vendos te mos identifikohet, kjo nuk eshte e sugjeruar prej nesh, por thjesht eshte nje ceshtje qe nuk na intereson. Thjesht na interesojne mendimet, e jo personat qe i thone. Patjeter, kjo nuk do te thote qe njerezit te perdornin anonimatin per te disinformuar te tjeret ndaj personave te caktuar, por kete nuk duhet ta lejojme edhe nese komentuesi identifikohet me emer dhe mbiemer real.
Anonimati ketu ka nje gje te mire, sepse njerezit qe kane ide per te shprehur, por qe pozicioniqe kane, puna, etj. i pengon ta thone mendimin, anonimati ua heq kete barriere. Ti mund, te kesh te drejte ne rastin e lejimit te disa teprimeve, kur njerez te caktuar, shkojne me tej sesa thjesht shprehja e ideve dhe kjo duhet pare. Por gjithsesi, nuk mendoj aspak se, te shprehesh nje mendim, pa treguar se kush je, eshte fyerje.
Po e mbyll duke shprehur faktin qe, postimi im i mesiperm nuk kishte asgje personale, ndonese ndonjehere perfshihem emocionalisht ne debat. Patjeter qe ti dhe Gerdi, mbeteni njerez qe i vleresoj shume. Kjo eshte nje arsye me shume per ti marre seriozisht debatet me ju, dhe eshte nje arsye me shume per t’u perfshire emocionalisht kur diskutoj me ju. Pergjithesisht mendimet e mija nuk i ndryshoj kollaj, dhe nuk ka mundesi ta bej kete per njerez qe i njoh prej shume vitesh.
Selam e te mira!
Ergysi
Une po mendoja se do te ishte mire sikur administratoret e blogut te hapnin nje rubrike te vecante ku te adresoheshin te gjitha verejtjet, kritikat, sygjerimet, komentet ne lidhje me mbarevajtjen e punes se vete blogut si dhe mirembajtjen e marredhenieve personale. Shpesh diskutimet ne keto plane sterzgjaten as shume sa eshte e veshtire te ndiqet filli i muhabetit. Ky
Po nuk filloi votimi qysh nga individet, per te zgjedh njerez te ndershem, persri do te kena probleme, dhe vetem probleme, ene vazhdimisht ketyre qe jane permendur si nismetaret e KMSH ne vitet 1920, njerzit kon per tu lshu ndonje rahmet, ndersa ktyne qe jon sot, mo mire mos me fol.
http://www.fmsh-al.org/html/doreheqje.html
Pershendetje
na vjen keq kesi gjerash qe po ndodhin, sepse ne jemi nje nga komunitetet me te rendesishme te kryeqytetit dhe kemi dhene nje kontribut te ndjeshem edhe per Medresene, ku ju kujtoj qe ne krye te saj ka qene Hafiz Ismet Dibra, dhe me sa kemi neve ne dijeni hoxhallaret kane qene dhe duhet te jene perfaqesues te denje te xhemateve dhe drejtuesit nuk mund te fshihen pas praksave burokratike. Komuniteti Mysliman paska nevoje per nje pale zgjedhje, sic verehet nga pershkrimi qe i ben ne debatin pak me siper Ergysi zgjedhjeve te viteve 1920. Komuniteti ka nevoje per zgjedhje qe do ti jepnin legjitimitet STAFIT, se godina po godine mbetet, njerezit jane qe i japin emrin e keq asaj, apo te mire. Ju urojme nje pune te mbare te gjitheve.
Admin ose Ergys, kushdo që e ka vënë atë postim bashkë me komentin: do të thoja se paraqitja e atij procesverbali është një lëcitje e vyer dhe absolutisht në shërbim të komunitetit (të besimtarëvë, kuptohet). Dhe nuk arrij të gjej ndonjë lidhje të posacme midis procesverbalit dhe EN, përvecse informimit. Blogu nuk është ndonjë shoqatë a organizatë, ku I duhet të dokumentojë jetëgjatësinë dhe për këtë arsye iu dashka të ketë kujdes për pasardhësit dhe hamendësimi është fare I pavend për nja dhjetra arsye .
Meqenëse komentojmë, do të thotë se e lexojmë, dhe sikur nuk bën të pështysh në pjatën e vënë përpara.
Pavarësisht mospërputhjeve në tema të caktuara, kjo nuk e errëson aspak blogun në tërësi.
Por e gjej të rëndësishëm faktin që blogu ka arritur të mbledhë zëra të arsyeshëm dhe të rëndësishëm, në dac për postime shkrimesh, në dac edhe për komente, pavarësisht shkeljes së etikës, që është normale të ndodhë (por jo detyrimisht e pranueshme) kur diskutojnë njerëz dhe për të cilën admini/adminët kujdesen në maksimum. Blogu ka arritur të krijojë profilin e vet të respektueshëm, midis shumë blogjeve të tjera serioze që lundrojnë nëpër internet. Dëshmi për këtë janë jo vetëm like-t, por edhe fakti se ka dhe shumë lexues të tjerë virtual , të cilët komentojnë ose jo (kujto këtu KMSH-n, TCH, etj).
Po ashtu, temat e trajtuara janë varësi të vendeve, ngjarjeve, kohës, gjendjes shoqërore të vendit dhe në bazë të këtyre arsyeve dhe shumë të tjerave, janë ftuar komentuesit te kontribuojnë për zgjerimin dhe jo për ngushtimin e tyre.
Ergys Mertiri si nje ndere adminstratoret e e kesaj gazete online po je bere (fatkeqisht) me sinqeritet nismetar i etiketimesh mes xhemateve te ndyshme per jane ne Shqiperi. Nga vjen kto do thuash ?! Ka shume arsyje e njera prej tyre eshte se ti ke njohuri te cekura ne filozofine e cdo xhemati e vecanerisht te filozofise nurxhie dhe aq me keq te levizjes gylen ( e cila eshte filozofi e nurxhive kryekepute( porse ne ndyshime te vogla dhe te kamofluar ne varsi te vendit dhe situatave te ndyshme ( prsh selefit e arabise me ato te egjyptit ( e para ndalojne protestat e dyta i lejone ato ) .Gje tjeter ti i nderuar po behesh nismetar dhe pale e laikeve dhe jobesimtare ne etiketimet e xhemateve( ska orgjine dhe filozofi islame etiketimet ato jane pjell e dashakeqesve qe fatkeqsisht jane edhe ne mesin tone ) .PO si kjo ?! E thjesht fare xhemate selefije ( rruga e kavajes thote sjemi selefinje kurse po te shkosh ne kombinat thone jemi selefinje ) .Pse e thashe kete
per vete faktin se ti i etiketon gylenxhi nje grup qe nuk quhen ne te gjithe boten gjylenxhi ( as nuk e pranojne ( kur nuk e pranojne pse ti i dashur i etiketon ) porse njihen si levizje islame ( hismeti ) kurse ti i nderura i quan te tille dhe bene 5 shkimime e me shume me deshiren se do largosh nje tarikat qe na qenka e keqja e ymetit ! Pra ti nuk e ke problem qe neser per konflikte qe mund te ndodhin te besh etiketime si selefinje, ehuan etc pasi e shikon si dicka qe nuk ka problem me keto etiketime ! I nderuar mos u lodh ( mos humb kohe me sakt) pasi eshte e kohte pasi nuk mbyllen plaget e ymetit me gjera te tilla ( etiketime ).me respekt per hater te bashkimit dhe jo te etiketimit ( percarjes ) dhe berjes dhurat e keqdashesve te islamit te na dobsojne …
I forte ky komenti i bashkim-etiketimit. Nuk me thua Ergys, ke ndonje kriter moderimi per sintaksen dhe ortografine, se sinqerisht nuk mora vesh gje ::))
Ne fakt, postimet me shume gabime jane problem dhe i lus diskutuesit t’i shohin per here te dyte shkrimet perpara se t’i postojne.
Ne lidhje me etiketimet, po ofroj nje pergjigje personale, duke respektuar sinqeritetin e postuesit te mesiperm.
I dashur, une nuk kam shpikur etiketime. Fjalet gylenist, nurxhi, selefi etj., nuk i kam sajuar une, por ekzistojne dhe jane te mirenjohura kudo. Fakti qe ekzistojne do te thote se ekzistojne edhe realitetet (me konkretisht, grupet ), qe keto fjale percaktojne. Fjalet, etiketat, kane dale si pasoje e ekzistences se ketyre realiteteve. Pra, ekzistojne selefite, pa ekziston fjala selefizem, ekzistojne gjithashtu nurxhinjte, pa kemi fjalen perkatese.
Gjithashtu, ekzistojne edhe nje grup brenda nurxhive, qe jane nurxhinjte gylenxhinj. E pranojne apo nuk e pranojne vete ata, kjo eshte ceshtje qe ekziston ne pavaresi te asaj qe ata pohojne. Ata jane grup, kane nje strukture dhe hierarki, kane nje menyre organizimi jashte se ciles nuk dalin, punojne dhe mbrojne njeri-tjetrin, ua fusin te tjereve qe nuk jane si ata… cfare eshte e gjithe kjo? A nuk jane nje grup? Emri gylenxhi, nurxhi, hizmet, lezet, verjua si te duash. E rendesishme eshte qe objekti i identifikimit te jete i vertete.
Gjithsesi, une nuk kam per qellim te mbyll plaget e ummetit, por kam per qellim te mbroj te drejten, sepse se pari jam i urdheruar prej Zotit ta bej kete, dhe se dyti, sepse mendoj se duke mbrojtur te drejten, gjerat vijne duke u permiresuar (ne pamundesi per t’u sheruar krejtesisht).
Po keshtu, une nuk po i bej ndonje dhurate keqdashesve te Islamit, kete e sherbim atyre ua bejne ata qe i bejne zullumet jo ne qe i denoncojme.
Ideja per tu kapur rreth nje tradite qe eshte jo dhe aq e larget si histori me duket ide e mire, se do te kursente kohe dhe energji per te rene dakord nese duhen apo ajo zgjedhjet. Nga ana tjeter menyra se si keto zgjedhje do te organizoheshin, nga ana teknike e kam fjalen, ne menyre qe rezultati te ishte i pranueshem nga te gjithe, kjo s’me duket edhe aq e lehte. Di dikush te thote sesi statuti aktual i KMSH kerkon qe zgjedhjet te organizohen? Te metat qendrojne vetem ne zbatim apo edhe ne formulim? Do ishte mire qe diskutimi te perqendrohej ne terma te ngjashem, per te patur ndonje perfitim. Mendimet e hoxhallareve do te ishin me interes.
🙂